Żuławy Wiślane, położone w delcie Wisły stanowią rozległą depresję. Płaska równina, na styku lądu i morza, która powstała w wyniku stworzenia przed wiekami systemu odwadniający, jest najbardziej zagrożonym powodzią regionem kraju.
Żuławy Wiślane zajmują tylko 0,5% powierzchni Polski, jednak z racji swej wyjątkowości warte są szczególnej uwagi. Osobliwe jest tu wszystko: krajobraz, środowisko przyrodnicze, historia i dziedzictwo kulturowe. Na Żuławach znajdują się liczne zabytki hydrotechniczne: pompownie, systemy polderowe, obwałowania, śluzy żeglugowe, wrota przeciwpowodziowe, strażnice wałowe, naturalne i sztuczne arterie wodne. Niektóre z tych obiektów czynne są nieprzerwanie od średniowiecza do dziś. Wiele z nich już jednak nie istnieje. Zostały zniszczone w wyniku działania wody, lodu, sztormów i działalności człowieka. Żuławy Wiślane położone są w klasycznej delcie rzecznej przy ujściu rzeki Wisły do Morza Bałtyckiego.
Fot. RZGW w Gdańsku
Powierzchnia obszaru Delty Wisły i Zalewu Wiślanego wynosi około 4600km2, w tym Żuławy zajmują około 1700km2, z czego 454km2 stanowią depresje. Na terenach depresyjnych i przyległych do nich przydepresyjnych stopień zagrożenia powodziowego jest bardzo wysoki, a każda powódź na obszarze Żuław jest niezwykle groźna, gdyż w przypadku zalania terenów depresyjnych konieczne będzie ich odwodnienie przez odpompowanie wody. Pas terenów depresyjnych, szczególnie istotnych z powodu problemów powodziowych ciągnie się po południowej stronie Martwej Wisły, Szkarpawy oraz rzeki Elbląg i Jeziora Drużno.
Żuławy w granicach objętych Projektem położone są w obrębie dwóch województw, 10 powiatów (w tym dwa miasta na prawach powiatu: Gdańsk i Elbląg) oraz 16 gmin żuławskich i 23 gmin okołożuławskich (w tym miasta: Gdańsk i Elbląg).
Fot. RZGW w Gdańsku